Uitbreiding Spieghelkerk Bussum

De Spieghelkerk kampte met ruimtebehoefte voor de invulling van het maatschappelijk centrum. In het gebouw worden niet alleen kerkdiensten gehouden, maar ook lezingen met literatuur en muziek en bijeenkomsten voor kinderen en jongeren. Het kerkbestuur vroeg VOCUS een nieuwe uitbreiding te tekenen.

De Bussumse Spieghelkerk is een rijksmonument, ligt centraal in het Spieghel (Rijksbeschermd gebied) en wordt gezien als een van de mooiste kerken van Nederland. De nieuwe uitbreiding is gerealiseerd ter plaatse van de oude uitbouw zijspiegel. Deze was te klein en week te veel af van de stijl van de kerk. In de nieuwe uitbouw is de bestaande fundering en een deel van de draagconstructie hergebruikt. In ons ontwerp hebben we gekozen voor een gemetseld volume met een glazen tussenlid. Een deel van de oude gevel is opnieuw opgetrokken in metselwerk.

Opdracht tot de bouw van de Spieghelkerk werd gegeven door de ‘Vereeniging tot Evangelisatie’, opgericht door mevrouw Susanna Maria van Woensel Kooy. De kerk werd gebouwd in 1924 en officieel in gebruik genomen op 28 maart 1925. Aan de buitenkant heeft de kerk kenmerken van de bouwstijl van de vroege Amsterdamse School.

De Spieghelkerk met bijbehorend interieur is van bijzondere cultuur- en architectuurhistorische waarde. Zij is een goed en zeer gaaf bewaard gebleven voorbeeld van kerkbouw uit het interbellum. De kerk bezit kenmerken van de bouwstijl van de vroege Amsterdamse School. Het gebouw is opgetrokken in de expressionistische trant, hetgeen onder meer is terug te vinden in de geleding van de toren, het baksteen siermetselwerk en de steile, kegelvormige spits.

Andere bekende voorbeelden van gebouwen in de stijl van de Amsterdamse School zijn onder meer: het Scheepvaarthuis en het Olympisch Stadion te Amsterdam, De Bijenkorf in Den Haag, Radio Kootwijk, het Ir. D.F. Woudagemaal in Lemmer, het Hoofdpostkantoor te Utrecht, het Hollands Paviljoen op de wereldtentoonstelling te Parijs in 1925.

(bron: Vrienden van de Spieghelkerk)